یکی از اولین کتابهایی که بدون توصیه ی کسی و برای پاسخ به سوالات و مسائل خودم، خردیم، کتاب "روانشناسی عزت نفس" از ناتانیل براندن بود. به گمانم آنرا حدود 9 سال پیش خواندم. چند وقت پیش مطلبی از وبلاگ ترگل دیدم که بخشی از آن کتاب را نقل می کرد. بارها آن جمله را خواندم و از خودم پرسیدم پس من آن کتاب را چطور خوانده بودم که این جملات را ندیده بودم.
مدتهاست که کتابها را بخاطر مسائلم انتخاب نمی کنم. خواندن دوباره ی این کتاب را به خودم تجویز می کنم.
دیده ام بعضی آدمها در تنهایی حال بدتری پیدا می کنند.شاید یک ویژگی ذاتی.برای این آدمها شاید مهمترین چیز داشتن محیطی است که حال آنها را بهتر کند و کسانی که به شکوفایی آنها یاری برسانند.شوق چیزی است که برای بعضی در تنهایی و برای بعضی در جمع بوجود می آید.
پاسخحذف