آدم واقعا تنهاست...خیلی تنها! بخصوص در روزهای سخت.
اگر این تنهایی را واقعا بپذیرم، می فهمم که فقط خودم مسئول زندگیم هستم. خیلی حرف ساده ای است. ولی واقعا فقط در لحظه های اینچنینی از زندگیم، این باور به یادم می آید. و چقدر من به باورهایم نامطمئنم و نسبت به آنها بی مسئولیت!
می توانم لیستی تهیه کنم که به خودم نشان دهم چه باورهایی در زندگیم دارم و برای آنها چه برنامه ریزی هایی کرده ام؟ به گمانم این لیست هم مانند لیست کارهای عاقلانه ام در یک روز، فاجعه خواهد بود!
اگر این تنهایی را واقعا بپذیرم، می فهمم که فقط خودم مسئول زندگیم هستم. خیلی حرف ساده ای است. ولی واقعا فقط در لحظه های اینچنینی از زندگیم، این باور به یادم می آید. و چقدر من به باورهایم نامطمئنم و نسبت به آنها بی مسئولیت!
می توانم لیستی تهیه کنم که به خودم نشان دهم چه باورهایی در زندگیم دارم و برای آنها چه برنامه ریزی هایی کرده ام؟ به گمانم این لیست هم مانند لیست کارهای عاقلانه ام در یک روز، فاجعه خواهد بود!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر